Afrika'da insanların açlıkla yaşam mücadelesi verdiğini bilmeyeniniz yoktur. Sosyal medyada orda burada görür duyar, şöyle bir halimize şükreder, iki lanet ederiz bu düzene. Açlıktan böcekle beslenen bu halk, bir sürü hastalıkla boğuşuyor.
Gezgin Hasan Dönmez'in bir paylaşımından o kadar çok etkilendim ki. İnsanın aklına, insan isterse başaramayacağı şey yoktur sözünü tekrar getirir cinsten.
Hasan Dönmez Afrika'nın yağmur ormanlarının yer aldığı Liberya'dan geçerken orman alanların bir kısmının yakıldığını görüyor, önce ağaçların yanmasından dolayı canı sıkılan Hasan, durumun hiç de can sıkıcı olmadığının farkına varıyor.
Ormanlık alanda ağaç yakan kişi Tomy'le tanışıyor. Burada yarasa, maymun, yılan, fare gibi hayvanlarla beslenen halk, hayvanlar bu durumdan ötürü uzaklaşmaya başlayınca aç kalıyor.
Tomy geç de olsa beslenmek için farklı bir çözüm yolu bulmuş, tarım yapması gerektiğini anlamış. Fakat bölgede tarım yapılacak toprak yok! Her yer ormanlık. O halde tarım yapan diğerleri gibi ekip biçeceği bir alan hazırlaması gerekiyor.
Tomy ailesiyle köyden çıkıp buraya geliyor. Pirinç ve cassava yetiştireceği kadar bir alanı belirleyip ağaçları kesiyor. Taşımak kolay olmadığı için de ağaçları yakıyor. Bir kısmıyla da sığınacakları küçük bir baraka yapıyor.
Çocukları da babalarına yardım ediyor. Bugün neyi, neden yaptıklarını anlayamayan Tomy'nin çocukları, bir gün toprağın işlemesini bilen için ne büyük nimet olduğunu anlayacaklar. Karınlarını doyuran, onları büyüten toprağa saygı duyacak ve onu sevecekler.
Nazife Çakıroğulları